یک ماهواره ارتباطی بزرگ که نقش حیاتی در ارتباط بین اروپا، مرکز آفریقا، خاورمیانه، آسیا و استرالیا داشت، به تازگی از هم پاشیده شده است و به مشکل نگرانکننده زبالههای فضایی دامن زده است. ماهواره Intelsat-33e که توسط Intelsat اداره میشد و توسط سیستمهای فضایی بوئینگ ساخته شده بود، در حین چرخش به دور زمین در ارتفاع ژئوستاتیک حدود ۳۵,۰۰۰ کیلومتر از بین رفت. این حادثه نگرانیهای زیادی را به ویژه از سوی آژانس فضایی روسیه، روسکاسموس، برانگیخته است.
بر اساس گزارش روسکاسموس، تجزیه Intelsat-33e خطر جدی برای تمام فضاپیماهای عملیاتی نزدیک به آن ایجاد میکند. دادههای اولیه منتشر شده نشان میدهد که ماهواره، که وزنش حدود ۶,۶۰۰ کیلوگرم بوده، منبع قدرت خود را از دست داده و این منجر به ناکامی آن شده است. تحقیقات بیشتر توسط نیروهای فضایی ایالات متحده نشان داد که این ماهواره به حداقل ۲۰ قطعه تجزیه شده و روسکاسموس اشیاء ناشناخته زیادی را در نزدیکی زبالهها شناسایی کرده است.
این حادثه چالش فزاینده زبالههای فضایی را به تصویر میکشد، با برآوردها نشان میدهد که بیش از ۴۰,۰۰۰ قطعه بزرگتر از ۱۰ سانتیمتر در حال چرخش به دور زمین هستند. Intelsat-33e در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شد، اما با مشکلات محرکی رو به رو بود که عمر آن را به طور قابلتوجهی کاهش داد. این اولین ناکامی برای بوئینگ در سری ماهوارههای «اپیک» نیست، چرا که یک ماهواره دیگر، Intelsat 29e، در سال ۲۰۱۹ کاملاً از دست رفت و آسیبپذیری فناوری ارتباطات پر حجم در فضا را تأکید کرد.
تجزیه ماهواره ارتباطی Intelsat-33e: پیامدهایی برای مدیریت زبالههای فضایی
تجزیه اخیر ماهواره ارتباطی Intelsat-33e نگرانیهای فزایندهای در مورد زبالههای فضایی، یک محصول خطرناک از اکتشاف و استفاده بشری از فضا را به تصویر کشیده است. در حالی که این حادثه توجهات را جلب کرده، همچنین فرصتی برای بحث در مورد پیامدهای گستردهتر تجزیه ماهوارهها، چالشهای پیش روی صنعت فضایی و اقداماتی که برای کاهش خطرات زبالههای فضایی لازم است، ارائه میدهد.
سوالات کلیدی این حادثه چیست؟
1. **چه عواملی باعث تجزیه ماهوارهها در فضا میشود؟**
– تجزیه میتواند به دلایل مختلفی از جمله نقص در سیستمهای محرک، برخورد با زبالههای دیگر، یا فعالیتهای خورشیدی که منجر به افزایش کشش جوی میشود، رخ دهد. در مورد Intelsat-33e، نقص برقی به عنوان دلیل اصلی از بین رفتن آن ذکر شده است.
2. **زبالههای فضایی چگونه بر ماهوارههای عملیاتی تأثیر میگذارند؟**
– زبالههای فضایی خطر برخورد را ایجاد میکنند که میتواند منجر به تجزیه بیشتر و تولید زبالههای اضافی شود. این اثر زنجیرهای هم برای ماهوارههای فعال و هم برای ماموریتهای فضایی سرنشیندار خطرناک است و محیطی خطرناک در مدار ایجاد میکند.
3. **چه اقداماتی برای نظارت و کاهش زبالههای فضایی انجام میشود؟**
– سازمانهایی مانند شبکه نظارت فضایی ایالات متحده (SSN) و همکاریهای بینالمللی زبالههای فضایی را نظارت و اشیاء در مدار زمین را پیگیری میکنند. با این حال، استراتژیهای موثر کاهش هنوز در حال تکامل است و افزایش حمایت برای طراحی مسئولانه ماهواره و پروتکلهای دفع در پایان عمر وجود دارد.
چالشها و جنجالهای کلیدی
گسترش ماهوارهها و افزایش وقوع تجزیه زبالهها چالشهای متعددی را به وجود میآورد:
– **مدیریت ترافیک فضایی**: عدم وجود یک رویکرد جهانی هماهنگ برای مدیریت ترافیک فضایی مداری میتواند به خطرات احتمالی برخورد منجر شود.
– **مسئولیت و پاسخگویی**: پیچیدگیهای مسئولیت در صورت وقوع برخورد میتواند به پاسخگویی آسیب بزند، زیرا توافقهای بینالمللی فضایی وضوح محدودی در مورد مسئولیت ایجاد زبالهها فراهم میکند.
– **ملاحظات اقتصادی**: کاهش زبالههای فضایی نه تنها شامل چالشهای فنی بلکه تأثیرات اقتصادی نیز میشود. سرمایهگذاری در فناوری جدید میتواند هزینهبر باشد برای اپراتورهای ماهواره که ممکن است نیازهای تجاری فوری را بر پایداری بلندمدت ترجیح دهند.
مزایا و معایب رویههای کنونی ماهوارهای
مزایا:
– **اتصال جهانی**: ماهوارهها خدمات ضروری ارائه میدهند و ارتباطات، ناوبری و پیشبینی آب و هوا را در سطح جهانی تسهیل میکنند.
– **نوآوری فناوری**: پیشرفتهای ماهوارهای نوآوری را در زمینههای مختلف از جمله ارتباطات و علم فضا پیش میبرد.
معایب:
– **ایجاد زبالههای فضایی**: هر ماهواره جدید این پتانسیل را دارد که به میدان زبالههای موجود اضافه شود و خطرات را افزایش دهد.
– **آسیبپذیری در برابر نقصها**: مسائلی مانند تجزیه Intelsat-33e آسیبپذیری ماهوارهها را در برابر شکستهای عملیاتی روشن میکند که میتواند تأثیرات فراوانی بر ایمنی فضایی داشته باشد.
نتیجهگیری
تجزیه ماهواره Intelsat-33e یادآوری واضحی از توازن شکننده میان پیشرفت فناوری و رویههای پایدار فضایی است. با ادامه افزایش زبالهها در مدار زمین پایین، جامعه فضایی باید اولویت را به استراتژیهای کاهش زبالهای بدهد و در عین حال فناوری ماهوارهای را پیشرفت دهد تا اطمینان حاصل شود که عملیات آینده ایمن و کارآمد باقی بماند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد پیامدهای زبالههای فضایی، به NASA و ESA مراجعه کنید.